2021 YILI İÇİN VERGİSEL AÇIDAN DÖNEM SONU İŞLEMLERİ

 

 

            2021 YILI İÇİN VERGİSEL AÇIDAN DÖNEM SONU İŞLEMLERİ

            I-GİRİŞ

            2021 yılı Pandemi sürecinin etkisiyle hem sağlık alanında hem de ekonomik alanda bir çok olumsuz sonuçlarla birlikte geride kalırken, işletmeler yıl sonu kârlılık ve satış hedefleri ile bu hedeflerin gerçekleşmelerinin sonuçları üzerine değerlendirmeler yapmak durumdadırlar. Bu bağlamda işletmeler,1 Seri No.lu Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliği[1]nde tanımı yapılmış olan Dönemsellik Kavramı gereğince 2021 hesap dönemi faaliyet sonuçlarını saptamak durumundadırlar.

            Dönemsellik Kavramı; “İşletmenin sürekliliği kavramı uyarınca, sınırsız kabul edilen ömrünün, belli dönemlere bölünmesi ve her dönemin faaliyet sonuçlarının diğer dönemlerden bağımsız olarak saptanmasıdır. Gelir ve giderlerin tahakkuk esasına göre muhasebeleştirilmesi, hasılat, gelir ve kârların aynı döneme ait maliyet, gider ve zararlarla karşılaştırılması bu kavramın gereğidir. Bu kavramın, işletmeler açısından geçerliliğinin bulunmadığı veya ortadan kalktığı durumlarda ise, bu husus mali tabloların dipnotlarında açıklanır.” şeklinde düzenlenmiştir.

            Bu düzenlemeye paralel olarak 213 Sayılı Vergi Usul Kanunun[2] 174. maddesi Hesap Dönemi başlığını taşımakta olup; “Defterler hesap dönemi itibariyle tutulur. Kayıtlar her hesap dönemi sonunda kapatılır ve ertesi dönem başında yeniden açılır. Hesap dönemi normal olarak takvim yılıdır. Şu kadar ki, takvim yılı dönemi faaliyet ve muamelelerinin mahiyetine uygun bulunmayanlar için, bunların müracaatı üzerine Maliye Bakanlığı 12 şer aylık özel hesap dönemleri belli edebilir. Yeniden işe başlama veya işi bırakma hallerinde, hesap dönemi içinde bir yıldan eksik olan faaliyet süresi, hesap dönemi sayılır.” Şeklinde hüküm altına alınmıştır.

            II-VERGİSEL AÇIDAN 2021 YILI SONUNDA DİKKAT EDİLMESİ GEREKEN HUSUSLAR

            II.1.KASA HESABI VE ORTAKLAR CARİ HESABI

            Kasa hesabında dikkat edilmesi gereken husus, kayıtlar ile fiili durumun uyumlu olması yanında bu hesaplarda oluşabilecek adat faizi risklerine dikkat edilmelidir. Kasadaki paralar yılsonu itibariyle sayılmalı ve kayıtlarla uygunluğu kontrol edilmelidir. Kayıtlarla fiili durum arasında fark tespit edilmesi durumunda farkın kaynağına göre kasa noksanları veya fazlalığı kaydı yapılmalıdır.

            Bu hesaplarda adat yaparak vergileme gerekçesi ise, işletme kaynaklarının kayıt dışı kullanılması, vergi dışı bırakılması, emsaline nazaran düşük bir fiyat veya faizden değerlendirildiği, kullandırıldığı noktasıdır. Dönem sonunda yüksek bakiye veren 100 Kasa Hesabı ve 131 Ortaklardan Alacaklar hesabı için adat hesaplanması gerektiği unutulmamalı ve bu tutar dönem sonunda ilgili ortağa fatura edilmelidir.

            Kasa hesabı ve Ortaklardan Alacaklar hesabı için adat hesaplanmaması halinde, bu hesaplar 642 Faiz Gelirleri Hesabı ile çapraz denetime tabi tutulduğundan dolayı uyuşmazlık halinde Risk Analiz Merkezi (RAM) incelemelerine tabi tutulma olasılığı yüksektir.

            II.2.GEÇMİŞ YILLAR ZARARI

            5520 Sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun[3] 9. maddesi hükmü uyarınca kurumlar vergisi mükellefleri;

            – Geçmiş yıllar zararlarını,

            – Devralınan veya tam bölünme suretiyle bölünen kurumlara ait zararlarını,

            – Yurt dışı faaliyetlerden doğan zararlarını,

kurumlar vergisi matrahının tespitinde beyanname üzerinde indirim konusu yapabilirler.

            Kurumlar vergisi beyannamesinde, her yıla ilişkin tutarlar ayrı ayrı gösterilmek ve 5 yıldan fazla nakledilmemek şartıyla geçmiş yılların beyannamelerinde yer alan zararlar kurum kazancından indirilebilecektir. Mükelleflerce bir hesap dönemi içerisinde oluşan zararın, müteakip 5 hesap döneminde oluşacak kârlarla mahsup edilememesi halinde mahsup imkanı ortadan kalkmaktadır. Mahsup edilecek zarar tutarı ticari zarar değil, mali zarar olduğu unutulmamalıdır.

            Zarar mahsubu ile ilgili olarak, 7143 Sayılı Yapılandırma Kanunu[4] ile 7326 sayılı Yapılandırma Kanunu[5] uyarınca, gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinin matrah artırımında bulundukları yıllara ait zararların %50’sinin mahsup edilebileceği de unutulmamalıdır.

            II.3.GEÇİCİ VERGİNİN MAHSUBU

            Mükellefler 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun[6] Mükerrer 120. maddesi ile 5520 Sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun32. maddeleri düzenlemeleri çerçevesinde gelir ve kurumlar vergisine mahsup edilmek üzere geçici vergi öderler. Üçer aylık dönemler halinde tahakkuk ettirilerek tahsil edilen geçici vergi, yıllık beyanname üzerinden hesaplanan gelir vergisinden mahsup edilir. Geçici verginin mahsup edilebilmesi için ödenmesi gerekmektedir. Yıl içinde nakden veya mahsuben ödenmeyen geçici vergiler yıllık beyan üzerinden hesaplanan vergiden mahsup edilemez.

            Aynı maddede, yapılan incelemeler sonucunda, geçmiş dönemlere ait geçici verginin % 10'u aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için re'sen veya ikmalen geçici vergi tarh edileceği, mahsup süresi geçtikten sonra, kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği, ancak gecikme faizi ve ceza tahsil edileceği, bir önceki takvim yılında üçer aylık dönemler halinde tahakkuk ettirilerek tahsil edilen geçici verginin, yıllık beyanname üzerinden hesaplanan gelir vergisinden mahsup edileceği de hükme bağlanmıştır.

            Kurumlar vergisinden mahsup edilen geçici vergiden kalan bir tutar olması halinde bu tutarın diğer vergilere ve SGK borçlarına da mahsubu yapılabilecektir. Bu mahsuplara rağmen kalan geçici vergi tutarı herhangi bir miktarla sınırlı olmaksızın, o yılın sonuna kadar yazılı olarak talep edilmesi halinde mükellefe red ve iade edilir.

            II.4.BAĞIŞ VE YARDIMLAR

            Türk vergi sisteminde beyan edilecek olan matrahtan indirilebilecek bağış ve yardımlarla ilgili düzenlemeler 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunun 89. maddesinde “Diğer İndirimler” başlığı altında ve 5520 sayılı Kurumlar Vergisi kanunun 10. maddesinde yine “Diğer İndirimler” başlığı altında düzenlenmiştir.

            İndirim konusu yapılabilecek olan bağış ve yardımların indirim konusu yapılabilmesinin temel şartı makbuz karşılığı yapılmış olmasının yanı sıra birtakım kısıtlamalara tabi olması, bağış ve yardımların tamamının indirilmesine izin verilmemesi, kanunda sayılan kurum ve kuruluşlara yapılması gibi düzenlemeler yer almaktadır. Beyannamelerde indirim konusu yapılacak olan bağış ve yardımlarda bu düzenlemeler doğrultusunda hareket edilmeli aksi takdirde vergisel riskler oluşabileceği göz ardı edilmemelidir.

            3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanununa[7] göre ise, kanunun 17/1 inci maddesinde sayılan, genel ve katma bütçeli idarelere, il özel idarelerine, belediyelere, köylere, bunların teşkil ettikleri birliklere, üniversitelere, döner sermayeli kuruluşlara, kanunla kurulan kamu kurum ve kuruluşlarına, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarına, siyasî partiler ve sendikalara, kanunla kurulan veya tüzelkişiliği haiz emekli ve yardım sandıklarına, kamu menfaatine yararlı derneklere, tarımsal amaçlı kooperatiflere ve Bakanlar Kurulunca vergi muafiyeti tanınan vakıflara bedelsiz olarak yapılan her türlü mal teslimi ve hizmet ifalarının katma değer vergisinden istisna olacağı belirtilmiştir.

            3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanunun 13. maddesine eklenen k bendi ile; Genel ve özel bütçeli kamu idarelerine, il özel idarelerine, belediyelere ve köylere bağışlanmak üzere yapılan okul, sağlık tesisi ve yüz yatak (kalkınmada öncelikli yörelerde elli yatak) kapasitesinden az olmamak üzere öğrenci yurdu ile çocuk yuvası, yetiştirme yurdu, huzurevi, bakım ve rehabilitasyon merkezi, mülki idare amirlerinin izni ve denetimine tabi ibadethaneler, Diyanet İşleri Başkanlığı denetimine tabi yaygın din eğitimi verilen tesisler, Gençlik ve Spor Bakanlığına ait gençlik merkezleri ile gençlik ve izcilik kamplarının inşası dolayısıyla bağışta bulunacaklara yapılan teslim ve hizmetler de katma değer vergisinden istisnadır.

            II.5.KARŞILIKLAR

            213 Sayılı Vergi Usul Kanunun 288. Maddesinde Karşılıklar; “Hasıl olan veya husulü beklenen fakat miktarı katiyetle kestirilemiyen ve teşebbüs için bir borç mahiyetini arz eden belli bazı zararları karşılamak maksadıyla hesaben ayrılan meblağlara karşılık denir. Karşılıklar mukayyet değerleriyle pasifleştirilmek suretiyle değerlenir. Şeklinde hüküm altına alınmıştır.

            Aynı kanunun 323. Maddesinde ise şüpheli alacaklar düzenlenmiş olup; Ticari ve zirai kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi ile ilgili olmak şartıyla;

  1. Dava veya icra safhasında bulunan alacaklar;
  2. Yapılan protestoya veya yazı ile bir defadan fazla istenilmesine rağmen borçlu tarafından ödenmemiş bulunan alacaklar;(7338 sayılı kanunun 35 inci maddesiyle değişen ibare; Yürürlük: 26.10.2021) Şüpheli alacak sayılır. Şeklinde düzenlenmiştir.